GLOBAL

Ik heb wat met getalletjes. Hier zijn er een paar: 20% van al het personeel vindt dat ’t wel op z’n plek zit. De factor gemakzucht is hier helaas niet onderzocht. Van de rest vindt 33% de bedrijfscultuur ruk en 43% zit on-the-fence, aka op het vinkentouw om uit te vinden of het gras elders wel groen is. Weet je waarom? Nou, 58,3% noemt lousy leadership als oorzaak en 36,7% zegt dat ze er te weinig poen voor krijgen. Lang leve de lol, baas. En jij maar denken dat alles lekker loopt.

Wil je nog een leuk statistiekje weten? In 2018 werd er alleen in de US al $72 miljard aan recruiting services en producten gespendeerd. Da’s $288 miljoen per werkdag. Ik ben dan zo iemand die dat uit het blote hoofd terugbrengt tot $10.000 per seconde. Wat het resultaat daarvan is? Bijna de helft van het enthousiast gehunte toptalent sneuvelt – al of niet op eigen initiatief – binnen 18 maanden. Hoe dat dan weer komt? Omdat de input uit de eerste alinea over het hoofd wordt gezien. Blinde vlek van eindbazen is dat ze ’t zo goed doen. Not.

Als trouwe lezer kende je deze getallen natuurlijk, want het is niet de eerste keer dat ik hiermee de redactiepanelen vul.

NATIONAL

Cijfers van een andere categorie zijn ondernemers die het land (willen) verlaten. Maar liefst één op de vijf overweegt vestiging in het buitenland en 37% van de startups die onlangs financiering heeft opgehaald acht het zeer waarschijnlijk dat ze binnen twee jaar Nexit zijn. Gezien de ontwikkelingen gaat dat cijfer naar verwachting sterk stijgen.

Ondertussen is de exodus van ondernemers in volle vaart gaande. Met de stille trom zijn er alleen dit jaar al ettelijke duizenden vertrokken. En de piek moet nog komen. Oorzaak? Toenemende regel- en belastingdruk die keihard uit de dikke duim van de roverheid bij elkaar wordt verzonnen. Weet je nog? Dat we gezamenlijk €28 miljard gingen betalen om voor 2030 de temperatuur met 0,00036 graden te reduceren. Wat gebeurt er als sterk oplopende belastingen moeten worden voldaan door een sterk afnemend aantal ondernemers? Dat wordt een explosief scenario, beloof ik je.

Veroorzaker? Regelgevers. Wist je dat het aantal openbaar bestuursambtenaren tussen 2015 en 2023 is gestegen van 413.900 naar 511.900 fte’s. Niet? Dan weet je het nu. Dat is het equivalent van zo’n 650.000 ambtenaren wegens deeltijd. Ieder jaar terugkerende (extra!) lasten van een kleine €9 miljard op de begroting. Waarvoor, eigenlijk?

LOCAL

Deze week ging mijn aandacht uit naar een lokaal incident. Een sterk staaltje van ondernemertjes pesten door achterkamertjespolitiek. Wat het gebeur? In Vught hebben ze de kaas- en visboer gecanceld. De eerste heeft al 25 jaar een standplaats op vrijdag en de laatste 10 jaar op zaterdag. Nu moeten ze weg, want dat is valse concurrentie, aldus centrummanager Angèle van de Water. Pikant detail is dat de viswinkel geheel vrijwillig zo’n drie jaar geleden haar deuren heeft geopend.

Dat er op de markt in hetzelfde dorp een groenteboer op spuugafstand van de groentewinkel zijn spullen wekelijks uitvent, is eerlijke concurrentie. Want dat is een ander reglement. De gemeente heeft het standplaatsenbeleid gewijzigd waarin staat dat ambulante handel complementair dient te zijn aan bestaande winkels. Want, blaat Angèle: valse concurrentie. Valse concurrentie ontstaat als er ethische grenzen worden overschreden. Leg eens uit…

In 2007 heeft Raphael Thomadsen van Anderson UCLA een paper geschreven over de impact van locatie op de omzet van fast food ketens. Conclusie: McDonalds heeft meer omzet als er ook een Burger King in de buurt is gevestigd en vice versa. Vooral het clustereffect treedt op. Er komen niet alleen meer mensen op af maar er treedt een interessant psychologisch verschijnsel op. De vraag: “Zullen we McDonalds doen?” verschuift naar: “Doen we McDonalds of Burger King?”

Je kunt dus beter een concurrent in de buurt hebben dan niet. Download ter leering ende vermaeck het paper: Product Positioning and Competition: The Role of Location in the Fast Food Industry.

Dan nog iets over valse concurrentie. Als ondernemers slimmer, sneller, vriendelijker of goedkoper zijn, noemen we dat differentiatie. De viswinkel zegt dat ze op zaterdag beter verkopen als de viskar er een keer niet is. Aan wie ligt het dan dat je minder verkoopt als ze er wel zijn? Waarom staan er op zaterdag rijen klanten voor de viskar en niet in de winkel? Dan ben je niet aantrekkelijk genoeg. Als een boer niet kan zwemmen, ligt het aan het water.

Ik heb een ondernemer gevraagd wat de concurrentie vals maakt. Nou, ze hebben minder kosten, was de kern van het antwoord. Opmerkelijk dat ik de ambulante kaasboer ook niet hoor klagen dat de winkel hem valse concurrentie biedt. Omdat ze een groter assortiment hebben, meer personeel in dienst en daarmee klanten meer aandacht kunnen geven, dat het vloeropppervlak 20 keer meer is waardoor alles aantrekkelijker kan worden uitgestald, zes dagen per week open zijn etc.

Maar daar gaat het helemaal niet om. Want dit gemeentebesluit is niet fatsoenlijk uit te leggen. Ik noemde het al: achterkamertjespolitiek. Met een viskar uit Volendam win je lokaal geen stemmen. Dan maar onderling regelen dat je iets aan de vergunning gaat doen. Dat houdt je beter in het zadel dan een plaatselijke ondernemer zeggen dat-ie z’n werk dus blijkbaar minder goed doet dan een super enthousiaste ondernemer met een viskar van 6 vierkante meter. Man, man, man.

Hulde voor Thomas Molenaar van de gelijknamige Volendammer Vishandel en voor Tom & Janine van de Kaaskoning voor het doorstaan van zoveel valse concurrentie.

personal

Wat je met dit lokale nieuws kunt als je een ondernemer bent op het wereldtoneel of verkoper bij (inter)nationale accounts? Je weet wellicht dat Relations een van de Zeven Zekerheden van Royal Dutch Sales is. Dit lokale sufferdje is een donker voorbeeld van deze Zekerheid. Maar uiteindelijk wint kracht van macht. Wees je bewust van de zekerheid dat je een trusted source bent voor je klanten. In hun perceptie. Zodat jij op een waarde-volle wijze ‘vriendjespolitiek’ met je klanten kunt bedrijven. Be so good they can’t ignore you! En voor de overheid? Bijt niet in de hand die je voedt.

What The Title! 俺は決して諦めない 🗡️ of Kesshite Akiramenai is Japans voor I’ll Never Give Up. Ik blijf tegen onrecht, onmacht, misbruik en vooral heel veel domme onzin strijden. De originele titel van dit artikel was: I’ll Never Rest My Case. Ik vind de Japanse versie er beter uitzien. Jij? Voor de snelle beslissers is er op 21 november of op 12 december een Royal Dutch Sales Canvas Sessie in Bloemendaal. Je maakt op basis van het welbekende RDS Canvas een plan voor 2026 waarmee je de (marketing- en sales)troepen prept om de wereld – jouw wereld – te veroveren. Ik beloof het je: dit heb je nog nooit meegemaakt. Geheid impact. Neem contact op als je het aandurft.

In onderstaande video legt Toine Manders in een hoorzitting over de Panama Papers fijntjes uit dat belasting diefstal is. Meer van ‘m zien en horen? Hier is een lijst met video’s waar hij vaak hetzelfde zegt maar zeer de moeite waard is. Het zet je ongetwijfeld aan het denken. Cheerio!