“Als je ’s nachts niet wakker ligt van je ambities, zijn ze niet groot genoeg.“ Dat is een quote uit een jaarverslag van een van de grootste arbeidsbemiddelaars van Nederland. Waarheidsgetrouw had er beter kunnen staan: “Als je bij ons werkt, zijn je ambities niet groot genoeg”, maar humor, zelfspot en reflectie is niet de sterkste kant van die sector. In hetzelfde jaarverslag kijken de drie alfa-bazen, leunend op een balustrade, letterlijk op de lezer neer. Dienend leiderschap in optima forma, denk ik dan in contrast.
Ik verbaas me al drie decennia over het even zolang onveranderde businessmodel van de legale mensenhandel: gewillige medewerkers zo karig mogelijk inhuren om er vervolgens zoveel mogelijk poen uit te trekken. Moderne slavernij. Het briljante van het model is dat het een oneindige cyclus aka lemniscaat in zich heeft. Kijk even met me mee, als je wilt. Je ronselt jonkies die aan het begin van hun carrière staan en noemt ze consultant. In werkelijkheid zijn ’t ordinaire recruiters. Ze krijgen een rock bottom salaris, want je investeert in ze (kuch). Precies daarom krijg je het eerste jaar dan ook vooral geen bonus. Hun job is mensen ronselen, die ze voor zo weinig mogelijk moeten zien te strikken. Waarvoor? Om ze voor zoveel mogelijk poen door te zetten naar luie opdrachtgevers, die zo aantrekkelijk zijn dat ze zelf geen mensen kunnen vinden. Detachering heeft de voorkeur boven recruitment, want van de eerste blijf je plukken. Gedetacheerden zijn wandelende pinautomaten; gerekruteerden zit geen repeat op. Anyway, als je een paar jaar recruiter bent geweest, krijg je de zak of word je bevorderd tot teamlead (coole term voor teamleader). Je mag dan jonkies van een paar jaar jonger ronselen om in jouw o, zo enthousiaste team te komen werken. Ze starten op de onderste trede van het salarishuis want jij gaat in ze investeren. Investeren betekent je binnen een week zo ver te hebben dat je per dag 50 potentiële kandidaten spreekt die voor zo weinig mogelijk poen de grootst mogelijke winst voor jouw bedrijf opleveren. En ‘jouw’ bedrijf wordt geleid door drie alfa-mannetjes die - zelfs in het jaarverslag op je neerkijken. “Onze mensen maken het verschil”, staat er op de cover. Nou, dat doen ze zeker. Voor julie in ieder geval wel. Wat de prioriteit van de bazen is? Internationale expansie. De blik is naar buiten gericht. Binnen managen de ‘senior’ jonkies de junior jonkies. Kun je met een gerust hart aan ze overlaten, toch? Zie je de lemniscaat in werking? Briljant piramidespelletje. De instroom behoeft geen skills, zolang ze maar jong en gewillig zijn. Met ontwikkelpotentieel, is het eufemisme.
Doet me denken aan de meest recente klaagzang. Bazen die zeggen dat ze niet aan goeie mensen kunnen komen. Er zijn er zelfs die zeggen dat ze simpelweg helemaal geen mensen kunnen vinden. Het woord goed wordt niet eens meer genoemd en bijna is veranderd in niet. Is de meest negatieve zakelijke zelfhypnose die ik me voor kan stellen. Als ik ze spreek, stel ik altijd een van de volgende (open) vragen: “Hoe zou dat nou komen, droeftoeter?” of “Aan wie zou dat nou liggen, sneuneus?”. Op de een of andere manier krijg ik daar het gesprek nooit echt lekker mee op gang. Welke vraag zou ik het best kunnen stellen, denk je? Altijd open voor suggesties. Ik ben tenslotte de beroerdste niet. Anyway, in de tussentijd draait de arbeidsbemiddeling overuren. Het grappige is dat die wel mensen vindt en er schathemeltjerijk van wordt. Ik ken een restaurantbaas die geen avond meer open is want kan geen kok vinden (die voor ‘m wil werken). Omliggende restaurants wel. Rara, hoe kan dat? Had nooit gedacht dat zulk soort vragen anno 2023 nog de revue zouden passeren. Heb ’t advies aan ChatGPT overgelaten, want resto’s zijn niet zo mijn ding. Kijk vooral naar het verschil in de beantwoording tussen how to hire a chef en how to attract a chef. Laatste blijkt de kicker.
Als ik een blog heb geplaatst, krijg ik nog wel eens de vraag: “Je hebt helemaal gelijk, maar hoe doe ik dat dan?” Of ik daar niet wat over kan schrijven als vervolg op waar de schoen wringt? In dit geval bijvoorbeeld: goeie mensen aantrekken. Of vinden, zo je wilt. Ik prefereer het eerste. Ik kan wel een lijstje opkuchen waar dat mee gaat lukken, maar begin je eerst eens af te vragen waarom het talent niet in rijen dik bij je voor de deur staat. Daar begint de shit. Laat me weten als je hulp nodig hebt. I love it when a plan comes together.
Ben jij een salesbaas die ’t zo lastig vindt om goeie verkopers te krijgen? Nee, eerlijk! Is dat niet net zoiets als dat een van je verkopers zegt dat-ie zo moeilijk aan goeie klanten kan komen? Wat zou je hem of haar adviseren? You attract what you radiate, mate. Misschien het beste dat beide gevallen een carrièreswitch overwegen, is mijn suggestie ter contemplatie. Kun je daar wat mee?
Ach, je kunt het probleem de uitdaging altijd nog met een arbeidsbemiddelaar aka (sales) recruiter oplossen. Wel jammer dat die niet instaat voor de output van het aangeleverde materiaal. Is een makelaar en brengt uitsluitend vraag en aanbod bij elkaar. Linksom of rechtsom, in ons vak (en alle andere) komt het neer op de quote onder de header van mijn site: "We are what we repeatedly do. Excellence, then, is not an act but a habit." ~ Aristotle.
"Unfortunately, so is failure." ~ Vince Lombardi. Waarvan akte.
De foto in de header heeft zoals gebruikelijk niets met de titel te maken. Het is een foto uit mijn persoonlijk archief, geschoten vanonder de illustere overkapping van het MAAT Museum of Art, Architecture & Technology, in het mij zo geliefde Lissabon. Van links naar rechts is de Ponte 25 de Abril te zien, waar dagelijks 380 duizend voertuigen gebruik van maken. Voor de snelle rekenaars zijn dat er ruim 4 per seconde. Foto stamt uit de tijd van de lockdown in 2020. Zeldzame plaatjes wegens weinig volk op de been en geen scheepvaart op de Taag, want het gros van de Portugezen bleef braaf binnen zitten. Ik niet.
Hieronder een video (klik voor subscribers) van Geoff Smart, naar eigen zeggen #1 Thought Leader about the #1 Topic in Business. Dat laatste klopt, wat mij betreft en het eerste mag je helemaal zelf beoordelen door de 2 uur durende video te bekijken. Kan ook als MP3 worden beluisterd, voor in de file (opstopping; geen bestand) richting je eerste klant. Lekker ouderwets. Zijn boek WHO uit 2008 is een evergreen. “Knowing what to do is not the major challenge faced by executives — finding who to do it is.” ~ Marshall Goldsmith. Kijk, als je de klassiekers uit de hiring arena leert kennen, kun je er alleen nog maar op vooruit gaan. Moet je d’r wel iets mee doen, natuurlijk.
MP3 🔼 MP4 🔽