Wat een kleurrijk jaar hebben we er opzitten. Laat me zeven mooie flashbacks bij je in herinnering brengen:

Youp van 't Hek klapt in z'n handen en verschrikt fladderen er wat commodity-vogels uit hun boom om vervolgens weer neer te strijken op dezelfde tak van precies diezelfde boom. De wind is weer gaan liggen en het hele gebeuren is vooral leuk voor Youp (Carré is fully booked). Verder verandert er weinig in de commoditized consumer market. Waarom iets veranderen zolang de winsten de pan uitrijzen en de doorsnee klant maandelijks minder dan vijf tientjes betaalt?
Het overgrote deel van de massa verkopers die ik het afgelopen jaar heb mogen ontmoeten vindt het allemaal wel gezegend. Een beetje verkoper doet weinig tot niets om bij te blijven op zijn vakgebied. Goed is de grootste vijand van beter. Stilstand is achteruitgang, behalve in het verkoopvak: lekker blind een emmertje ballen leegslaan. Ook hier weer: wat zou je je druk maken zolang je met de opbrengsten voor je aanwezigheid een heuse doorzonwoning kunt financieren?
Victor Muller shopt meer dan een miljard bij elkaar om Saab te hacken, maar is al een jaar of tien niet in staat om meer dan een handjevol Spykers aan de man te brengen. Saab heeft recent de prognose voor 2010 met 35% naar beneden bijgesteld. Geen punt, volgens Victor: volgend jaar plussen we 270%. Het bedrijf moet nog 'slechts' vier keer zoveel automobielen verkopen om winstgevend te worden. Mind my words: uiterlijk in 2012 verkoopt Muller de nog dieper in het rood staande tent en wordt er vooral zelf beter van.
Prachtig vertoon in de kruisverhoren over de mogelijke misleiding van Goldman Sachs' subprime praktijken. Publieke poppenkast, als je weet dat de bank in december 2007 al in de openbaarheid kwam met een winstbijdrage van $ 4 miljard op de 'gok' dat de subprime markt in zou storten. Het nieuws berichtte toen nog "dat het de vraag deed rijzen over haar houding tegenover klanten". Ze verkochten namelijk parallel de herverpakte shit door aan beleggers. Gewoon slim anticiperen, noem ik dat.
Ik rook handel toen ik hoorde dat Ab Klink met een voorraad griepspuiten à raison van 200 tot 300 miljoen belastingeuro's in zijn maag bleef zitten. Ik wist er wel raad mee, maar Ab kon wél het verschrotten van 200 miljoen aan de Tweede Kamer verkopen maar wist zich géén raad met mijn fee van 1%, als ik de bijna overjarige spullen tegen de nettoprijs zou verpatsen. Lost order, heet dat in vaktermen. Overigens heb ik gek genoeg niets meer van deze doofpotkwestie vernomen. Jij?
Zo maar een voorbeeld dat beleggers (en een miskleunende CEO) volstrekt idioot sentiment de markt ingooien: Philips die de recessie onder controle heeft. Sinds zijn aantreden heeft de door zichzelf uitgeroepen verlosser Kleisterlee het zonder pardon voor elkaar gekregen om de marktkapitalisatie van het concern te laten devalueren van 50 naar 13 miljard. En dan net voor zijn afscheid roepen dat-ie het allemaal zo goed onder controle heeft? Huhhuh. En we weten nu wel dat beleggers blij zijn, zolang er nog Philips in hun mandje zit. Het contact met de realiteit is allang verloren.
En last but not least: nadat de Eyjafjallajökull me in april verhinderde om de Atlantic met een vliegtuig over te steken, was het in oktober wel zo ver: mijn certification tot Gazelles International Business Coach is een feit. How to increase the value of your growing firm? Verne Harnish heeft daar een antwoord op en ik ben de eerste gecertificeerde Europese vertolker van het programma Mastering the Rockefeller Habits.