Okay, okay, ik had beloofd dat ik even een pauze zou inlassen omdat ik een boek heb op te leveren voor nine-eleven van dit jaar. Sta me toe tussendoor toch wat korte Summer Thoughts te delen.
In het doornemen van oneindig veel informatie, wel gericht maar oneindig, stuit ik soms op een bericht wat me raakt. Zo deze: Novak Djokovic, die na een verlies in de kwartfinale van de French Open in 2010 zijn racket aan de wilgen wilde hangen. Ik weet het, een racket hang je niet aan de wilgen maar ik ben een oud-veldrijder. Vandaar. Anyway, Djokovic ging voor overwinningen, titels, rankings en records en dat had hem tot op het bot uitgeput. Zijn coach Márian Vajda stelde de briljante vraag: “Do you still love holding a racket in your hand?”
Lees even mee met het vervolg:
Djokovic: “I do. I still love holding a racket in my hand. Whether it’s a grand slam final on center court or just playing around on a public court, I like playing for the sake of playing.”
Vajda: “Well that’s your source. That's what you need to tap into. Put aside rankings and what you want to achieve and what you think others are expecting of you.”
Vajda then suggested that Djokovic take a few weeks off. Djokovic agreed that he would.
But when he woke up the next morning, Djokovic was dying to hit tennis balls. He went to the courts to play for the sake of playing. “And I never looked back ever since that moment.”
The following season, Djokovic enjoyed one of the greatest seasons in sports history. He won 43 straight matches. He won three Grand Slams, including his first Wimbledon title. And he finished the year as the number one player in the world.
“I started to play freely,” he says of that season. “I became the kid that I was when I started playing.”
Man, man, man, die laatste zin. Die kwam binnen. Terugkijkend naar de bergen die ik decennialang heb verzet om te worden gezien, te worden geaccepteerd, om maar aanmoediging te krijgen. Kans- en bodemloos. Tot de tijd aanbrak dat ik mijn innerlijke kind in de ogen keek en de ruimte gaf om te spelen. Nu als mentor van prachtige CEO’s om bij hun genius te komen of te blijven.
Da’s pas rijk.
Het leven is fantastisch.
Geniet van de zomer 😎 met iedereen die je lief is.