Wel eens een big deal verloren? Ik wel. Vergelijkbaar met Olympisch goud? Yep, voor mij wel. Ik had alleen een handjevol toeschouwers; Sven en Gerard honderden miljoenen. Da's een aanzienlijk verschil, niet?

Ik hoor in het gesprek van de dag niet zoveel mensen de rol van Sven onder de loep nemen. Het is vooral Kemkers die de rol van gebeten hond krijgt toegedicht. Er was er echter maar één die een beslissing kon nemen en dat was Sven. Zonder er over te kunnen oordelen hoe dit verlopen is, frappeert de gemiddelde reactie me nogal en wel om twee redenen: iedereen heeft een mening en er zijn (in mijn omgeving) nauwelijks lieden die -als je toch al een mening denkt te moeten hebben- de bal volledig bij Sven neerleggen.

Mocht je een commerciële rol hebben, ben jij degene die aan het stuur zit of zo je wilt: op de schaatsen staat. Je laat je door niets of niemand sturen! Iedere bewegwijzering en iedere wissel word je ingegeven door je gut feeling, je ervaring en je drive. En als je toch een verkeerde wissel neemt, mag je de hand volledig in eigen boezem steken. Of is er iemand anders verantwoordelijk voor jouw successen?

Nee, toch?